Xiaomi 13 Lite شیائومی ۱۳ لایت

معرفی و مشخصات

مدل لایت امسال از سری پرچمداران عددی شیائومی در مقایسه با وانیلی ۱۳ و ۱۳ پرو خود، یک لایت مناسب است. نام “لایت” برای کسانی که بودجه کمی دارند با سخت افزاری کمتر از پرچم داران همراه بوده است و این مدل ها اغلب بر موفقیت جایگزین های اصلی واقعی خود در همان خط سوار هستند. با این حال، شیائومی ۱۳ لایت امسال یک معامله واقعی به نظر می رسد. نسبت به Xiaomi 12 Lite نیز تغییرات زیادی وجود دارد. صفحه نمایش تا حد زیادی مشابه سال گذشته است، با این تفاوت که این بار منحنی است، و قطر آن هنوز ۶.۵۵ اینچ است و آن را به یک راه حل میان رده تا حدی جمع و جور تبدیل می کند. هرچند یکی از قابل توجه ترین تغییرات، چیپست جدید است. سال گذشته، لایت به پردازنده جدید اسنپدراگون ۷ نسل ۱ مجهز خواهد شد که نویدبخش کارایی و عملکرد بهتری نسبت به سری قدیمی‌تر اسنپدراگون ۷۰۰ است. در بیشتر موارد، تنظیمات دوربین یکسان باقی می ماند. اکنون سنسور ۵۰ مگاپیکسلی Sony IMX766 در پشت دستگاه پیشرو است، که به اندازه سنسور ۱۰۸ مگاپیکسلی سال گذشته است. البته، دوربین اصلی ۸ مگاپیکسلی فوق عریض به کمک دوربین می‌شود که جای تعجب نیست. با این حال، پیکربندی رو به جلو کاملاً جدید است. بریدگی قرص‌شکل محل قرارگیری دوربین ۳۲ مگاپیکسلی فوق عریض با برخی ویژگی‌های پیشرفته و سنسور عمق ۸ مگاپیکسلی برای پرتره‌های زیباتر با بوکه است. بخش باتری نیز دچار یک ضربه جزئی می شود. این سلول اکنون به جای ۴۳۰۰ میلی آمپر ساعت ۴۵۰۰ میلی آمپر ساعت است و همچنان از شارژ سریع ۶۷ واتی شیائومی پشتیبانی می کند که با Power Delivery 3.0 نیز به خوبی بازی می کند. آخرین اما نه کم‌اهمیت، کیفیت ساخت نیز بهبود یافته است، زیرا شاسی در حال حاضر به طور کامل از شیشه و فلز ساخته شده و وزن سبک و طراحی را حفظ کرده است. اما همانطور که همه ما می دانیم، همه چیز فقط مشخصات نیست، بنابراین پیشنهاد می کنیم برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد شیائومی ۱۳ لایت، به خواندن بررسی ما ادامه دهید.

آنباکس

شیائومی ۱۳ لایت با دفترچه راهنمای کاربر معمولی، شارژر ۶۷ واتی مربوطه و کابل USB-A به USB-C برای شارژ و انتقال داده عرضه می شود. یک جعبه سیلیکونی شفاف اضافی نیز وجود دارد.

طراحی و ارگونومی

تغییرات زیادی از Xiaomi 12 Lite به ۱۳ Lite تغییر کرده است. جزیره دوربین متفاوت است، لبه‌های صاف با لبه‌های تیز جایگزین شده‌اند و پنل‌های شیشه‌ای جلو و پشت خمیده هستند که بیشتر با مدل‌های پرچمدار – وانیلی ۱۳ و ۱۳ پرو مطابقت دارد. با این حال، هنوز هم گوشی ای است که کار با آن آسان است و حتی از مدل قبلی خود سبک تر است. پانل های منحنی به گرفتن بهتر و راحت تر نیز کمک می کنند.
طراحی جدید در واقع یک پله بالاتر از شاسی بلند سال گذشته است، اما نمی توان در مورد برآمدگی دوربین این موضوع را گفت. شاید به این دلیل که دو دوربین اصلی داخل یک حلقه بزرگتر قرار گرفته اند، در حالی که ماکرو در کنار فلاش قرار دارد، کمی قطبی کننده است. هر دو، جزیره دوربین و اصلی و حلقه بیرون زده اند و باعث می شوند تلفن روی یک سطح صاف کمی تکان بخورد. در حالی که قسمت جلویی از شیشه گوریلا گلس ۵ و پنل پشتی شیشه ای ساده است، قاب کناری آن پلاستیکی باقی می ماند. اما احساس ارزانی ندارد. کاملا برعکس، در واقع. قاب آبی براق به خوبی با رنگ Lite Blue هماهنگ می شود. ۱۳ Lite در رنگ‌های مشکی ساده و صورتی ساده نیز عرضه می‌شود.
دکمه تنظیم صدا و دکمه پاور در سمت راست قرار دارند و با انگشت شست کاملا راحت می توان به آنها دسترسی پیدا کرد. قسمت بالایی به دلایلی در تضاد کامل با پایین بیضی شکل صاف است و مشبک بلندگو، سینی سیم کارت و کانکتور USB-C را در خود جای داده است.
با دور زدن جلو، یک صفحه نمایش خمیده با حاشیه های نازک را در اطراف می بینیم. حاشیه‌های کناری کمی نازک‌تر هستند، اما حاشیه‌های بالا و پایین متقارن به نظر می‌رسند، البته نه باریک‌ترین قاب‌های شهر. دهانه گوشی به قدری کوچک است که به سختی قابل توجه است، شاید به این دلیل که به عنوان یک بلندگو عمل نمی کند. یادآوری کنید که ۱۳ Lite دارای یک بلندگوی تکی است که در پایین کار می کند.
اوه، و بریدگی به شکل قرص خیلی مزاحم نیست، اما در ابتدا متوجه آن شدید. ما فقط به دیدن برش های دایره ای کوچک عادت کرده ایم.
در مجموع، طراحی جدید شیائومی ۱۳ لایت عالی است. حس ممتازی دارد، سبک وزن است، باریک است و از آنجایی که حول یک صفحه نمایش ۶.۵۵ اینچی ساخته شده است، کار با آن بسیار آسان است. یکی از چیزهایی که دوست داشتیم موقعیت خوان اثر انگشت است. خیلی نزدیک به لبه پایینی قرار گرفته و استفاده از آن را ناراحت می کند. وقتی نشانگر روشن نبود، متوجه شدیم که نقطه مناسب را از دست داده ایم، زیرا انگشت شست به طور طبیعی کمی بالاتر از خواننده قرار دارد.

یک OLED خمیده ی عالی

شیائومی ۱۳ لایت تقریباً همان پنل OLED 6.55 اینچی را با وضوح ۱۰۸۰ در ۲۴۰۰ پیکسل، نرخ تازه‌سازی ۱۲۰ هرتز، نرخ نمونه‌برداری لمسی ۲۴۰ هرتز و پشتیبانی از عمق رنگ ۱۲ بیتی را ارائه می‌کند، اگرچه سیستم اندروید نمی‌تواند به طور کامل از همه این سایه‌ها استفاده کند. از رنگ ها برای کسانی که به PWM حساس هستند، صفحه نمایش روشنایی خود را در ۱۹۲۰ هرتز تنظیم می کند که PWM نه چندان تهاجمی در نظر گرفته می شود. مهمتر از همه، این نمایشگر از محتوای Dolby Vision و HDR10+ پشتیبانی می کند. در آزمایش‌های ما، صفحه نمایش عالی عمل کرد و به چیزی که سازنده تبلیغ کرده است نزدیک شد. در حالت دستی، پنل به حداکثر ۵۱۲ نیت رسید در حالی که در حالت خودکار، به ۹۳۸ نیت رسید. برای ثبت، شیائومی می گوید که صفحه نمایش باید به ترتیب ۵۰۰ و ۱۰۰۰ نیت باشد. در هر صورت، روشنایی زیادی دارد و نمایشگر در هر محیطی که قابل تصور است عالی به نظر می رسد. دقت رنگ در حالت رنگ پیش‌فرض عالی نیست، اما پیش‌تنظیم رنگ اصلی، میانگین dE2000 بسیار پایین و تنها ۰.۵ را تولید می‌کند. حداکثر یک فقط ۱.۷ بود. احتمالاً یکی از بهترین امتیازهایی است که در برابر فضای رنگی sRGB دیده ایم.

کنترل HRR

کنترل نرخ تازه‌سازی بسیار ساده است – رها کردن نمایشگر در حالت بی‌کار، نرخ تازه‌سازی را تا ۶۰ هرتز کاهش می‌دهد و برنامه‌های پخش‌کننده ویدیو نیز همین کار را می‌کنند. تقریباً همه برنامه‌هایی که آزمایش کرده‌ایم با فرکانس ۱۲۰ هرتز کار می‌کردند. این در صورتی است که حالت نرخ تازه سازی را به حالت پیش فرض رها کنید. در صورت تمایل می توانید آن را به ۶۰ هرتز محدود کنید.

عمر باتری

ظاهرا، شیائومی ۱۳ لایت به دلیل باتری بزرگتر ۴۵۰۰ میلی آمپر ساعتی و کارآمدتر Snapdragon 7 Gen 1 SoC مبتنی بر گره ۴ نانومتری باید استقامت بهتری داشته باشد. با این حال، ما شگفت زده شدیم که به خوبی متوجه شدیم که ۱۳ Lite نه تنها از رقبا بلکه در مقابل نسل قبلی خود عقب می افتد. ما شاهد کاهش کوچک، اما قابل توجهی در تمام سناریوهای آزمایشی هستیم – صحنه روشن و خاموش کردن صفحه. ما به ویژه در مورد نتایج صفحه نمایش گیج شده ایم. همانطور که می بینید، اکثر رقبای دیگر عمر باتری طولانی تری را ارائه می دهند و نمره استقامت کلی آنها منعکس کننده آن است. بزرگ‌ترین مشکل در اینجا، بار دیگر، زمان‌های اجرای خاموش بودن صفحه است که امتیاز کلی ۱۳ LIte را پایین می‌آورد.

سرعت شارژ

شیائومی ۱۳ لایت دارای یک راه حل شارژ سریع رقابتی است و این گوشی با آجر شارژ مناسب ۶۷ واتی عرضه می شود. علاوه بر این، ۱۳ Lite با شارژرهای Power Delivery 3.0 به خوبی بازی می‌کند، بنابراین هنگام استفاده از دوشاخه غیر شیائومی، همچنان از شارژ سریع مناسبی برخوردار خواهید بود. ۱۳ Lite تنها پس از BBK در رتبه دوم قرار دارد زیرا Realme و OnePlus به خاطر پروتکل‌های شارژ سریع خود مشهور هستند، بنابراین جای تعجب در اینجا نیست. در تست شارژ کامل، ۱۳ Lite حتی با وجود داشتن سلول کمی بزرگتر، ۱۲ Lite را ۸ دقیقه شکست می دهد. در هر صورت، بیش از ۸۰ درصد شارژ را در ۳۰ دقیقه اول دریافت خواهید کرد که عالی است.

اسپیکر

Lite امسال به یک اسپیکر تکی و با صدای پایین اکتفا می کند که هنوز هم Dolby Atmos تنظیم شده است، اما نسبت به ۱۲ Lite کاهش قابل توجهی دارد. سال گذشته، ۱۲ Lite یک جفت بلندگوی استریو داشت که صدای آنها نیز بلندتر بود. ۱۳ Lite فقط ۲۸.۵- LUFS داشت که با ایده آل فاصله زیادی دارد. از نظر کیفیت، ما نیز تحت تأثیر قرار نگرفتیم. آهنگ‌ها صاف به نظر می‌رسند، اما اکثراً با صدای بلند و صدای واضح، حتی در حجم‌های بالاتر، تمیز هستند. خاموش کردن تنظیم Dolby Atmos باعث می‌شود آهنگ‌ها کامل‌تر به نظر برسند، اما صداها و صداها را خفه می‌کنند. به طور کلی، تنظیمات صدا به اندازه کافی نیست و ما واقعاً از دیدن از بین رفتن تنظیمات استریو شگفت زده شده ایم.

MIUI 14 مبتنی بر اندروید ۱۲

در کمال تعجب، شیائومی ۱۳ لایت روی اندروید ۱۲ اجرا می‌شود، نه ۱۳، اما MIUI آخرین نسخه ۱۴ است. این بدان معنی است که تمام ویژگی‌های MIUI که این شرکت در رویداد راه‌اندازی سری ۱۳ چینی شیائومی به نمایش گذاشته است، نیست. این موضوع شیائومی ۱۳ لایت را در یک نقطه ضعف قرار می دهد زیرا ما مشتاقانه منتظر بودیم تا MIUI 14 را در شکوه کامل خود ببینیم. تغییرات و بهینه‌سازی‌های اصلی را نوید می‌دهد، اما برخی ویژگی‌های جدید نیز وجود دارد.
ظاهراً MIUi 14 تقریباً از ابتدا ساخته شده است زیرا مهندسان معماری هسته MIUI رام را در سطح کرنل اندروید بازسازی کرده‌اند. این شامل CPU جدید، GPU و زمانبندی حافظه، اندازه سیستم عامل کوچکتر و کاهش مصرف حافظه به طور کلی است. در نتیجه، شیائومی ادعا می‌کند ۶۰ درصد تجربه نرم‌تر و فرآیندهای بهینه‌تر شده است. فشرده سازی خودکار برای برنامه هایی که به طور فعال استفاده نمی شوند نیز در منو است. متأسفانه، اینها ویژگی هایی هستند که ما می توانیم به طور قابل اعتماد آنها را آزمایش و تأیید کنیم که در Xiaomi 13 Lite به کار گرفته شده اند. آنها ممکن است منحصر به فرد گوشی های مجهز به اندروید ۱۳ باقی بمانند.
از نظر ویژگی، ما برخی از قابلیت‌های تبلیغاتی MIUI 14 را پیدا کردیم. پوشه‌های بزرگ‌شده جدید اینجا هستند و برنامه گالری علاوه بر ادغام لنز Google، به تشخیص متن بومی نیز دست می‌یابد. پوشه های بزرگ جدید در صفحه اصلی نیز در دسترس هستند.ویژگی‌های دیگری مانند جابجایی دستگاه‌های هوشمند برای مدیریت آسان‌تر دستگاه‌های هوشمند شیائومی، ویجت‌های جدید و کلید خاموش کردن اعلان‌های دائمی در هیچ کجا یافت نمی‌شوند. همچنین همچنان منتظر گزینه تاریخچه اعلان هستیم که ویژگی درونی اندروید است.
بقیه کارها طبق معمول است و ما سعی خواهیم کرد بر روی ویژگی هایی تمرکز کنیم که تا حدودی مختص MIUI هستند یا به نوعی عملکردهای برجسته هستند.تقسیم بین اعلانات و مرکز کنترل به طور پیش فرض فعال است و این احتمالاً چیز خوبی است. ما متوجه شدیم که این بسیار راحت است و راهی برای آموزش کاربران در مورد رویکرد منحصر به فرد MIUI به رابط کاربری است. و اگر طرفدار نیستید، همیشه می‌توانید با جابجایی سریع در یک مکان، به حالت استاندارد اعلان‌ها برگردید.
صفحه اصلی، برنامه های اخیر و تنظیمات کلی بدون تغییر باقی می مانند. کشوی برنامه نیز به طور پیش فرض فعال است و ما دوست داریم که شیائومی نوار جستجو را در پایین صفحه برای دسترسی راحت تر قرار داده است. دسته های برنامه های سفارشی و از پیش تعیین شده برای ناوبری سریعتر وجود دارد.
برخلاف منوی استاندارد برنامه‌های اخیر، منوی MIUI برنامه‌ها را به صورت عمودی فهرست می‌کند (شما می‌توانید به تراز افقی استاندارد تغییر دهید) و چندین میانبر مفید ارائه می‌دهد. اینجاست که می‌توانید برنامه‌ها را در پنجره‌های شناور باز کنید. با این حال، می توانید حداکثر دو برنامه را همزمان باز نگه دارید. اگر می‌خواهید میانبر سریع‌تری برای برنامه‌هایی که از پنجره‌های آزاد پشتیبانی می‌کنند، داشته باشید، فقط نوار کناری را فعال کنید.
نوار کناری در برنامه های پخش کننده ویدیو مانند YouTube تبدیل به جعبه ابزار ویدیو می شود. اساساً شامل کل عملکرد نوار کناری است، اما علاوه بر گزینه‌هایی برای پنجره‌های شناور، حاوی میان‌برهایی برای Screenshot، Record screen، Cast، و Play Video با صفحه خاموش است که در YouTube کار می‌کند و نیازی به اشتراک Premium نیست. اما، همانطور که اشاره کردیم، باید برنامه‌ها را از قبل در لیست سفید قرار دهید، جایی که می‌خواهید این ویژگی فعال باشد. تم ها همیشه بخش بزرگی از MIUI بوده اند و در MIUI 14 نیز در دسترس هستند. می‌توانید موارد جدید را از فروشگاه تم دانلود کنید، و آنها می‌توانند والپیپرها، آهنگ‌های زنگ، نمادهای سیستم و حتی سبک نمایش همیشه روشن را تغییر دهند. تصاویر پس زمینه فوق العاده نیز در دسترس هستند.
البته، علاوه بر تنظیمات از پیش تعیین شده، تنظیمات نمایشگر همیشه روشن نیز موجود است. هنگامی که اعلان‌های جدید وارد می‌شوند، افکت Notification لبه‌های نمایشگر را روشن می‌کند، اما امکان سفارشی‌سازی جز چند رنگ مختلف و گزینه Starlight وجود ندارد. این اثر می تواند با یا بدون AOD کار کندبا حرکت به سمت حریم خصوصی و امنیت، MIUI با یک برنامه امنیت سیستم از پیش نصب شده ارائه شده است. به غیر از لایه حفاظتی اضافی بدافزاری که ارائه می کند، برنامه بسیاری از تنظیمات برنامه و ویژگی های حریم خصوصی را در یک مکان نگه می دارد. می تواند لیست سیاه شما را مدیریت کند، مصرف داده شما را مدیریت یا محدود کند، رفتار باتری را پیکربندی کند و مقداری RAM را آزاد کند. همچنین می‌تواند مجوزهای برنامه‌های نصب‌شده شما را مدیریت کند، رفتار باتری برنامه‌های انتخاب‌شده را تعریف کند و محدودیت‌هایی را فقط برای برنامه‌های خاص اعمال کند.
وقتی صحبت از امنیت شد، به نظر می رسد که حسگر اثر انگشت به اندازه کافی سریع و قابل اعتماد است. ما هیچ مشکلی نداشتیم، حتی زمانی که در یک روز آفتابی روشن بیرون بودیم. عملکرد گسترده‌ای از خواننده اثر انگشت وجود دارد که به شما امکان می‌دهد به محض باز کردن قفل دستگاه، برنامه‌ای را باز کنید یا اقدامی را شروع کنید – فقط انگشت خود را روی اسکنر نگه دارید وقتی قفل دستگاه باز می‌شود. این بسیار شبیه ویژگی OnePlus OxygenOS/Oppo’s ColorOS/Realme’s Realme UI است، اما این یکی اجازه سفارشی‌سازی را نمی‌دهد. ما راهی برای افزودن برنامه های میانبر پیدا نکردیم، بنابراین شما با جستجو و اسکنر کد QR گیر کرده اید.
در مجموع، MIUI 14 از نظر تجربه کلی کاربر نسبت به تکرار سیزدهم کمی تغییر کرد و این بد نیست. مثل همیشه سریع و قابل تنظیم است. شیائومی توجه ویژه ای به بخش لمسی این دستگاه داشته است و ما متوجه شدیم که موتور آن واضح، قوی، دقیق و پاسخگو است. به بسیاری از اقدامات در سراسر سیستم و هنگام ناوبری واکنش نشان می دهد. حتی اگر آن را مزاحم یا به اندازه کافی قوی نیست، یک شدت بازخورد لمسی وجود دارد.

عملکرد

چیپست اسنپدراگون ۷ نسل ۱ تقریبا یک سال پیش معرفی شد اما از آن زمان تاکنون به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفته است. اولین دستگاه‌های موجود در بازارهای غربی که از SoC استفاده می‌کنند، متعلق به کمپ شیائومی و در این مورد، شیائومی ۱۳ لایت هستند. چیپست جدید مبتنی بر فرآیند تولید ۴ نانومتری است و شامل موتور اختصاصی هوش مصنوعی کوالکام است. بسته CPU شامل یک پردازنده هشت هسته ای با هسته های ۱×۲.۴ گیگاهرتز Cortex-A710، ۳×۲.۳۶ گیگاهرتز Cortex-A710 و ۴×۱.۸ گیگاهرتز Cortex-A510 است در حالی که پردازنده گرافیکی Adreno 644 است. دومی قرار است ۲۰٪ باشد. سریعتر از اسنپدراگون ۷۷۸G قدیمی تر در حالی که گفته می شود کارهای مرتبط با هوش مصنوعی ۳۰ درصد سریعتر هستند. علاوه بر این، Adreno Frame Motion Engine ادعا می کند که نرخ فریم را دو برابر افزایش می دهد و در عین حال مصرف انرژی مشابه اسنپدراگون ۷۷۸G را حفظ می کند. اگرچه، با توجه به اینکه اکثر بازی‌ها سال‌ها پس از پذیرش انبوه صفحه‌های HRR با سرعت ۶۰ فریم در ثانیه قفل می‌شوند، فعلاً مشکلی نیست. ISP اکنون قدرتمندتر است و سنسورهای دوربین تا ۲۰۰ مگاپیکسل را مدیریت می کند و همچنین از فیلمبرداری ۴K HDR و همچنین عکس های HEIC 10 بیتی پشتیبانی می کند.
واحد ما به ویژه با ۸ گیگابایت رم و ۲۵۶ گیگابایت حافظه داخلی جفت شده است.
به طور کلی، اسنپدراگون ۷ نسل ۱ جدید شیائومی ۱۳ لایت حداقل نسبت به اسنپدراگون ۷۷۸G ارتقاء متوسطی دارد. عملکرد CPU یکسان است در حالی که عملکرد GPU خالص کمی بهبود یافته است. با این حال، این هنوز برای سبقت گرفتن از گوشی های با قیمت مشابه یا حتی ارزان تر کافی نیست. با همین قیمت، می توانید اسنپدراگون ۸ نسل ۱، اسنپدراگون ۸۸۸ یا حتی پیکسل ۶a را با SoC Tensor یا شیائومی ۱۲T مجهز به Dimensity 8100 تهیه کنید. همه آنها به طور قابل توجهی زیباتر از اسنپدراگون ۷ نسل هستند

عملکرد پایدار

اگرچه تراشه SD7 Gen 1 سخت‌افزاری سخت‌افزاری نیست، شیائومی ۱۳ لایت تلاش می‌کند تا با سرعت‌های ساعت مناسب کار کند. تنها پس از ۱۰ دقیقه بارگیری مداوم CPU، CPU شروع به دریچه گاز می کند و در عرض ۳۰ دقیقه، عملکرد به حدود ۷۰ درصد حداکثر تئوری کاهش می یابد. با گذشت یک ساعت از آزمایش، ما عملکرد پایدار و غافلگیرکننده‌ای را با افت تا حدود ۶۰ درصد دریافت می‌کنیم. این نمودار همچنین سرعت نوسان ساعت را نشان می دهد که برای بازی نیز بد نیست.

 دوربین سه گانه در پشت،دوربین دوگانه در جلو!

دوربین اصلی از سنسور ۵۰ مگاپیکسلی سونی IMX766 استفاده می‌کند که یک اتفاق معمول در محدوده قیمتی است. این دوربین نسبتاً بزرگ است و اندازه آن ۱/۱.۵۶ اینچ است و پیکسل‌های بزرگ ۱.۰ میکرومتری را ارائه می‌کند. این دوربین با دیافراگم عریض f/1.8 جفت می‌شود. ما قصد داریم ببینیم که آیا سنسور ۵۰ مگاپیکسلی در شیائومی ۱۳ لایت امسال واقعاً در مقایسه با آن کاهش یافته است. به سنسور ۰.۷ میکرومتری ۱۰۸ مگاپیکسلی سامسونگ ISOCELL HM2، ۱/۱.۵۲ اینچ سال گذشته.
دوربین فوق عریض نسبت به سال گذشته بدون تغییر باقی مانده است – سنسور ۸ مگاپیکسل، ۱/۴.۰ اینچ ۱.۱۲ میکرومتر همراه با لنز f/2.2 که میدان دید ۱۲۰ درجه را پوشش می دهد.
دوربین سوم یک دوربین ماکرو اختصاصی با سنسور کوچک ۲ مگاپیکسلی ۱/۵.۰ اینچی است و فوکوس خودکار ندارد. دیافراگم f/2.4 است.
در جلو، ما یک دوربین دوگانه با دوربین سلفی ۳۲ مگاپیکسلی f/2.4، ۱/۲.۷۴ اینچ اولترا عریض ۰.۸ میکرومتری با میدان دید ۱۰۰ درجه داریم. دوربین دوم سنسور عمق ۸ مگاپیکسلی برای عکس‌های بوکه بهتر است.

 

منوهای دوربین

برنامه دوربین یک پیاده سازی نسبتاً ساده است، اگرچه ویژگی های خود را دارد. اول، عملیات اصلی برای تغییر حالت‌ها با کشیدن انگشت از کنار (روی قاب سیاه!) کار می‌کند، و همچنین می‌توانید روی حالت‌هایی که می‌توانید مشاهده کنید ضربه بزنید تا مستقیماً به آن تغییر دهید. سوایپ‌های بالا و پایین برای جابه‌جایی بین دوربین‌های جلو و عقب کار نمی‌کنند. فقط کلید کنار شاتر این کار را انجام می دهد.
می‌توانید با رفتن به تب More و رفتن به دکمه ویرایش، حالت‌ها را در rolodex اصلی اضافه، حذف و تنظیم مجدد کنید و همچنین می‌توانید از منوی تنظیمات به آن دسترسی داشته باشید. حالت‌های استفاده نشده همچنان در آن برگه More خواهند بود، اما می‌توانید به یک صفحه بیرون‌کش (کمتر بصری) بروید که از یک خط در کنار شاتر فراخوانی می‌شود.
منوی همبرگر در انتهای آن جایی است که گزینه‌های اضافی از جمله حالت ماکرو را خواهید یافت، که ظاهراً هنوز سزاوار جایگاهی در چرخ فلک اصلی با حالت‌ها نیست. در کنار آن منوی همبرگر، یک سوئیچ حالت فلاش، یک سوئیچ HDR، یک کلید هوش مصنوعی و یک میانبر برای لنز گوگل دارید.
در انتهای نزدیک، سوئیچ زوم دوربین را دارید که به یکی از دو حالت عمل می کند. اولین مورد به سادگی ضربه زدن بر روی یکی از سه نقطه است که گزینه های فوق عریض، اولیه و دو برابر دیجیتال را نشان می دهد. یا می‌توانید روی بزرگ‌نمایی فعال ضربه بزنید و به طرفین بکشید تا سطوح بزرگ‌نمایی حتی ۲ برابر و ۱۰ برابر به‌علاوه یک نوار لغزنده برای بزرگ‌نمایی‌های متوسط ​​نشان داده شود. همچنین در اطراف یک عصای جادویی با جلوه های زیبایی و فیلترها وجود دارد.
یک حالت حرفه ای با قابلیت خوب وجود دارد که می توانید پارامترهای عکسبرداری را خودتان تغییر دهید. در اینجا می توانید از دوربین های اولیه و فوق عریض استفاده کنید. می توانید یکی از ۴ تنظیم از پیش تنظیم تراز سفیدی را انتخاب کنید یا دمای نور را با یک نوار لغزنده شماره گیری کنید، یک نوار لغزنده فوکوس دستی و سرعت شاتر (۱/۴۰۰۰ ثانیه تا ۳۰ ثانیه/۰.۸ ثانیه برای اصلی/فوق عریض) و کنترل ISO با محدوده بسته به آن وجود دارد. روی کدام دوربین استفاده می کنید یک هیستوگرام زنده کوچک در دسترس است و یک ضامن برای گورخرها در کنار منوی همبرگر موجود است.
همانطور که انتظار می‌رفت، حالت‌های اضافی، از جمله Long Exposure با مجموعه‌ای از پیش‌تنظیم‌های مختلف – جمعیت متحرک، مسیرهای نئونی، نقاشی رنگ روغن، نقاشی نور، آسمان پرستاره و مسیرهای ستاره‌ای وجود دارد.
حالت شب در دوربین های اصلی و فوق عریض موجود است. همچنین حالت Auto Night به طور پیش فرض در تنظیمات فعال شده است.

عکس در روز

دوربین اصلی

شیائومی ۱۳ لایت در طول روز عکس های خوبی در فضای باز می گیرد. در واقع، می توان استدلال کرد که ۱۳ Lite با وجود داشتن دوربینی با وضوح کمتر، عکس های کمی واضح تر از مدل قبلی خود می گیرد. دامنه دینامیکی نیز عالی است، جزئیات کافی است و نویز فقط با بازرسی دقیق در سایه ها قابل مشاهده است. آن وقت است که وضوح به طور چشمگیری کاهش می یابد، که یکی از معدود شکایات ما است.
جالب اینجاست که عکس‌ها نسبت به آنچه که شیائومی به آن عادت کرده‌ایم، بازتولید رنگ محافظه‌کارانه‌تری دارند، مخصوصاً عکس‌های میان‌رده. کنتراست نیز به میزان قابل توجهی کمتر از حد معمول است و نوردهی کلی یک مو روشن تر است. ذاتا بد نیست، اما یک انحراف ملایم از ظاهر معمولی شیائومی است. اگر نورپردازی ایده آل نباشد، عکس های داخلی کمی بیشتر مورد نظر است. عکس‌ها به‌طور قابل‌توجهی نرم‌تر هستند و در سایه‌ها کمی دانه‌بندی می‌شوند. هر چند هیچ چیز خیلی مهمی نیست.در مجموع، عکس‌های نور روز در حدی هستند که تنها از Google Pixel 6a که دوربینی قابل توجه در این رنج قیمتی است، عقب‌تر است.

زوم ۲ برابر

قابل درک است که حالت زوم ۲ برابری عکس‌هایی کمتر از ایده‌آل تولید می‌کند، زیرا یک برش ساده از دوربین اصلی است و به ۱۲.۵ مگاپیکسل ارتقا یافته است. آنها به طور قابل توجهی نرم تر هستند با صدای بیشتر در سایه ها و همچنین کمی از دست دادن در رژیم غذایی. و در حالی که آنها دقیقاً همان چیزی هستند که از چنین تلفنی در این گروه قیمتی انتظار دارید، شیائومی ۱۲ لایت سال گذشته عکس های با زوم ۲ برابری کمی واضح تر، واضح تر و جذاب تر ارائه داد. شاید سنسور ۱۰۸ مگاپیکسلی قدیمی‌تر اینجاست که می‌درخشد. در غیر این صورت، نمایش تقریباً مشابه حالت زوم استاندارد ۱x است.

دوربین فوق عریض

شیائومی ۱۳ لایت با استفاده از همان سنسور ۸ مگاپیکسلی، عکس‌های فوق عریض بهتری در مقایسه با رده متوسط ​​شما می‌گیرد. با این حال، عکس ها به طور کلی نرم تر و جزئیات کمتری هستند. حتی می‌توانید حاشیه‌های رنگی کوچک را اینجا و آنجا پیدا کنید، علاوه بر افزایش نویز در محیط‌های کم نور. سامسونگ گلکسی A53 و Google Pixel 6a یکی از معدود مواردی هستند که در میان افراد متمایز هستند زیرا از سنسورهای فوق عریض بسیار برتری نسبت به سنسور ۸ مگاپیکسلی در اینجا استفاده می‌کنند. اگرچه کنتراست و رنگ‌ها خوب هستند و محدوده دینامیکی یکی از بهترین‌هایی است که ما داریم. از گوشی با آن سنسور دیده ام. این مورد در مورد ۱۲ Lite نیز وجود داشت.

دوربین ماکرو

دوربین ماکرو، طبق معمول،متوسط است و عکس های متوسطی با جزئیات مناسب تولید می کند، که با توجه به سنسور کوچک ۲ مگاپیکسلی طبیعی است. همچنین باید مطمئن شوید که این عکس‌ها را در شرایط نوری عالی می‌گیرید زیرا کیفیت در شرایط غیربهینه به سرعت کاهش می‌یابد.

عکاسی در نور کم

دوربین اصلی

به محض افت نور، نرم افزار به طور خودکار در حالت اختصاصی شب عکس می گیرد. اگر می‌خواهید عکس‌های معمولی در شب بگیرید، می‌توانید آن را در تنظیمات دوربین غیرفعال کنید. با این حال، ما آن را توصیه نمی کنیم و بهتر است از حالت Night استفاده کنید و دلیل آن در اینجا آمده است.
عکس های کم نور نسبت به رنج قیمت بسیار خوب هستند. آنها معمولاً با جزئیات زیاد در سایه ها به خوبی نوردهی می شوند، اگرچه در این مناطق کمی پر سر و صدا هستند، اما این قابل انتظار است و با کنترل هایلایت عالی. در مقایسه با Xiaomi 12 Lite سال گذشته، بهبود قابل توجهی در محدوده دینامیکی وجود دارد. وضوح فقط در سایه‌ها کاهش می‌یابد، اما عکس‌ها طبیعی به نظر می‌رسند بدون اینکه هاله‌ها را بیش از حد شکل دهد. با این حال، ما چند نکته کوچک داریم – کنتراست و رنگ‌ها به کمی تقویت نیاز دارند، زیرا رنگ‌ها اغلب شسته به نظر می‌رسند، در حالی که برخی از منابع نور به‌طور مصنوعی به نظر می‌رسند. به طور خاص به چراغ های خیابان توجه کنید.
حالت شب اختصاصی اکثر این مشکلات را برطرف می کند. نویز حذف می‌شود و به تصاویر ظاهری تمیزتر می‌دهد، رنگ‌ها دلپذیرتر و به زندگی واقعی نزدیک‌تر می‌شوند، محدوده دینامیکی حتی با مدیریت عالی چراغ‌های خیابانی و تابلوهای نئون گسترده‌تر است. ما متوجه شده‌ایم که در اینجا مقداری وضوح مصنوعی وجود دارد، اما این مقدار درست است تا عکس‌ها مصنوعی یا تولید شده توسط کامپیوتر به نظر نرسند.

زوم ۲ برابر

متأسفانه، با یا بدون حالت شب، حالت زوم ۲ برابر نتایج قابل قبولی ایجاد نمی کند. عکس‌های بدون حالت شب بسیار نرم هستند، جزئیات صفر دارند و نویز همه جانبه است. حالت شب نویز را پاک می کند، مقداری کنتراست و رنگ اضافه می کند و چیزها را کمی واضح تر می کند، اما نمونه هایی که ما گرفته ایم هنوز با ایده آل فاصله دارند.

دوربین فوق عریض

دوربین فوق عریض در شب، بدون توجه به حالت، مشکل دارد. تصاویر بسیار نرم، با رنگ های شسته شده و نویز هستند، حتی برای اهداف رسانه های اجتماعی قابل استفاده نیستند. به هر حال این یک سنسور کوچک ۱/۴.۰ اینچی است، بنابراین سناریوهای در نور کم قوی‌ترین گزینه آن نیستند. در اینجا نحوه قرارگیری دوربین اصلی در Xiaomi 13 Lite در مقابل بقیه رقبا در محیط کنترل‌شده ابزار مقایسه عکس ما آمده است.

پرتره ها

پرتره ها از نظر وضوح کلی و جزئیات کمی بیشتر مورد نظر هستند. ۱۲ Lite سال گذشته بدون توجه به شرایط نوری، به طور کلی پرتره های بهتری تولید می کند. به نظر می رسد ۱۳ Lite با محیط های نه چندان روشن مبارزه می کند و در نتیجه وضوح و جزئیات بیشترین ضربه را می بینند. با این حال، کنتراست خوب است، و همچنین محدوده دینامیکی و بازتولید رنگ. ما متوجه شدیم که پوست سوژه تا حدودی طبیعی به نظر می‌رسد در حالی که رنگ‌های اطراف او کمی آبدار هستند، که خوب است. تشخیص لبه‌ها تا زمانی که اطراف موهای سوژه را به صورت پیکسلی نگاه نکنید، به خصوص اگر نامرتب باشد، مشکلی ندارد.

عکس های سلفی

عکس های سلفی قطعا بی نظیر هستند. هیچ جایگذاری پیکسلی وجود ندارد و سنسور اصلی عکس‌های ۳۲ مگاپیکسلی با وضوح کامل می‌گیرد. منظره یاب سه کلید جداگانه ارائه می دهد – معمولی (۱x)، عریض (۰.۸x) و فوق عریض (۰.۶x). همانطور که احتمالاً حدس زده اید، همه گزینه های میدان دید برش از دوربین اصلی فوق عریض هستند و حالت های ۰.۸x و ۱x پس از برش به ۳۲ مگاپیکسل ارتقا می یابند. همه انواع نسبتاً نرم، فاقد جزئیات کافی هستند و کمی دانه دانه خبر خوب این است که دوربین سلفی در سناریوهای مختلف نوری با کیفیت ثابت عکس می گیرد. الگوریتم HDR به اندازه کافی مناسب است، رنگ ها خوب هستند و کنتراست خوب است. با این حال، سلفی‌ها قطعاً نسبت به نسل قبلی که فوکوس خودکار روی سلفی خود نیز داشتند، کاهش یافته است. به نظر می‌رسد حالت پرتره در ۱۳ Lite در مقایسه با مدل متوسط ​​شما به دلیل سنسور عمق اضافی، کمی بهتر است. با این حال، تفاوت قابل توجه نیست و اگر به اندازه کافی نزدیک باشید، می توانید برخی از لبه های اطراف سوژه را صاف کنید. در مجموع، ما متقاعد نشده‌ایم که حسگر عمق اضافی با توجه به ارزش کمی که می‌افزاید، ارزش گرفتن فضای اضافی در جلو را دارد.

ویدیو

قابلیت‌های ضبط ویدیو طبق روال معمول هستند – دوربین اصلی می‌تواند تا ۲۱۶۰p@60fps برود در حالی که دوربین اولتراواید به ۱۰۸۰p@30fps محدود می‌شود. همچنین می‌توانید ویدیوهای زوم ۲ برابری با وضوح ۴K بگیرید، که یک برش ساده از واحد اصلی است. تا آنجا که تثبیت می شود، ویدیوی استاندارد ۲۱۶۰p@30fps تثبیت شده است، اما تثبیت کننده اکشن دوربین مانند پیشرفته تر نیز موجود است که وضوح ویدیو را به ۱۰۸۰p محدود می کند. شیائومی آن را حالت ثابت می نامد.درست مانند سال گذشته، فیلم ۴K عالی به نظر می رسد. تفاوت قابل توجهی در پردازش وجود دارد – رنگ‌ها محافظه‌کارانه‌تر و واقعی‌تر هستند. ما یک پردازش رنگ فراگیر مشابه را در عکس‌ها دیدیم. جدای از نوردهی کمی روشن تر از حد معمول، ویدیو دارای جزئیات خوبی است، واضح است، دامنه دینامیکی گسترده و کنتراست عالی دارد. شیائومی ۱۳ لایت جای شکایت کمی دارد. ویدیوی زوم ۲ برابری برای برش بسیار مناسب به نظر می رسد. وضوح به طور قابل درک کمتر است و کمی در سمت نویز قرار دارد، اما پردازش کلی بسیار خوب است. دوربین فوق عریض نمی تواند نتایج قابل قبولی ایجاد کند. این ویدیو بسیار نرم، با محدوده دینامیکی باریک، کمی پر سر و صدا و با رنگ های ضعیف و شسته شده به نظر می رسد. ما همچنین تثبیت کننده ۲۱۶۰p را آزمایش کردیم و متوجه شدیم که به خوبی ویدیوی Steady در ۱۰۸۰p است. این حداقل برای سناریوی استاندارد راه رفتن و ضبط درست است. شاید در موارد استفاده «افراطی»، ویدیوی Steady بهتر باشد، اما ما فکر نمی‌کنیم که تغییر در وضوح ارزش آن را داشته باشد. حالت ۴K EIS کاملاً قادر به کنترل دست لرزان است. سپس دوباره، ویدیوی ۱۰۸۰p Steady بسیار واضح به نظر می رسد. وقتی سناریوهای واقعی را تمام کردید، نگاهی به ابزار مقایسه ویدیوی ما بیندازید تا ببینید که چگونه شیائومی ۱۳ لایت لایت در برابر سایر تلفن‌های مورد بررسی ما قرار می‌گیرد.

رقابت

شیائومی ۱۳ لایت اکنون با قیمت ۵۰۰ یورو رقابت می‌کند و اگرچه چیزهای زیادی برای آوردن به میز دارد، اما ممکن است برای رقابت با گوشی‌های گران‌تر مشکل داشته باشد. صفحه نمایش بی عیب و نقص، درجه یک پرچمدار است، حتی با حداکثر روشنایی بالا، نرخ به روز رسانی ۱۲۰ هرتز و دقت رنگ استثنایی علاوه بر پشتیبانی از HDR10+ و Dolby Vision. اسنپدراگون ۷ نسل ۱ جدید، اگرچه بسیار سریعتر از اسنپدراگون ۷۷۸G قدیمی تر است، اما بر اساس فرآیند تولید کارآمدتر ساخته شده است، برخی از ویژگی های اضافی را ارائه می دهد و وظایف گرافیکی فشرده را بهتر انجام می دهد. ۱۳ Lite همچنین دارای عملکرد دوربین فوق عریض بالاتر از حد متوسط ​​و کیفیت دوربین اصلی عالی در روز و شب است. راه اندازی دوربین سلفی دوگانه یک امتیاز خوب است، اگرچه ما ویژگی فوکوس خودکار نسل قبلی و کیفیت کلی را از دست می دهیم. از نظر طراحی، ما فکر می کنیم که شیائومی نمی توانست بهتر از این عمل کند. ۱۳ Lite به اندازه پرچمداران واقعی این سری، براق، در لمس ممتاز و راحت در دست است. اما از آنجایی که Lite در اوایل سال ۲۰۲۳ عرضه شد، اکثر رقبای آن مدل های سال گذشته هستند و به همین دلیل قیمت آنها کاهش یافته است و ۱۳ Lite را کمی در وضعیت بدی قرار می دهد. اکثر رقبا ارزان تر هستند. افزایش قیمت نزدیک به ۱۰۰ یورو از ۱۲ Lite کمی دشوار است. بیایید با برخی از گزینه های بسیار ارزان تر در حدود ۳۰۰-۴۰۰ یورو شروع کنیم. ما Realme GT2 را داریم که یک قاتل پرچمدار مناسب از سال گذشته است، Pixel 6a با اندروید تمیز، دوباره با SoC پرچمدار روی آن، OnePlus Nord 2T، که یک محصول همه جانبه خوب، مقرون به صرفه و البته ماندگار است. شیائومی ۱۲ لایت سال. مسلماً، این تلفن‌ها به طور کلی تجربه کاربری یکسانی را ارائه می‌کنند و گاهی اوقات عملکرد و عمر باتری بهتری دارند (Realme GT2) یا تجربه بهتری از دوربین (Google Pixel 6a). با این حال، در براکت ۴۰۰-۵۰۰ یورو، شیائومی ۱۳ لایت هیچ شانسی ندارد. در واقع، برخی از رقابت ها داخلی است. هر دو شیائومی ۱۲T و پوکو F4 GT گزینه های مناسبی با عملکرد بهتر، شارژ سریع تر و در مورد ۱۲T، عمر باتری طولانی تر هستند. هر دو دستگاه کمتر از ۴۰۰ یورو قیمت دارند و تجربه کاربری بهتر یا حتی در برخی موارد بهتر را ارائه می دهند. یکی دیگر از گوشی‌های ریلمی که قابل ذکر است، Realme GT2 Pro است که حدود ۲۰ تا ۳۰ یورو بیشتر می‌خواهد، اما ارزش پولی شما بسیار بهتر است. نمایشگر بهتر، عمر باتری بیشتر، اسنپدراگون ۸ نسل ۱چیپست، شارژ سریعتر، تنظیم دوربین عالی با دوربین اولتراواید مناسب و مجموعه ای از بلندگوهای استریو با صدای خوب. این احتمالاً بهترین گزینه شما است، حتی اگر دستگاهی یک ساله و کمی گران‌تر باشد. متوجه شدیم که شیائومی ۱۳ لایت باید با گوشی‌های جدیدتر در سال ۲۰۲۳ مقایسه شود، اما اکثر رقبای مستقیم این گوشی هنوز وارد بازار نشده‌اند، یا هنوز راه خود را به بازارهای غربی باز می‌کنند. این موضوع ۱۳ Lite را در وضعیت عجیبی قرار می‌دهد که باید با دستگاه‌های ارزان‌تر رقابت کند. اما زمانی که Realme، Samsung، OnePlus و سایر OEM ها نسخه های به روز شده خود را منتشر کنند، ۱۳ Lite شانس بسیار بیشتری برای ایجاد یک فرورفتگی در این بخش از بازار خواهد داشت. از طرف دیگر، می توانید به سراغ Xiaomi 12 Lite قدیمی بروید، زیرا تجربه کاربری مشابهی را با قیمت پایین تری ارائه می دهد. تا زمانی که بتوانید آن را در قفسه های فروشگاه پیدا کنید.

نتیجه

جدا از قیمت، Xiaomi 13 Lite یک گوشی همه کاره عالی با صفحه نمایش بی عیب و نقص، شارژ سریع، SoC توانمند و عملکرد دوربین اصلی خوب است. با این حال، کاربران همچنان باید بهترین ارزش را برای پول انتخاب کنند و با توجه به اینکه ۱۳ Lite به طور قابل توجهی گرانتر از مدل قبلی خود است، Lite دیگر یک راه حل میان رده قابل دوام نیست.
۱۳ Lite کمی بیشتر از تنظیمات بلندگوی مورد نظر باقی می‌ماند (تنظیم استریو با مونو جایگزین می‌شود)، عمر باتری تا حدودی غیرممکن است، زوم ۲ برابری در دوربین اصلی ۱۰۸ مگاپیکسلی سال گذشته بهتر بود و چیپست Snapdragon 7 Gen 1 از کار می‌افتد. برای تحت تاثیر قرار دادن عملکرد در زمینه یک گوشی ۵۰۰ یورویی. این فقط اندکی بهتر از اسنپدراگون ۷۷۸G است.
در پایان، Xiaomi 13 Lite قبل از اینکه بتوان آن را توصیه کرد، نیاز به اصلاح قیمت دارد، زیرا به سختی نسبت به نسل سال گذشته ارتقاء یافته است و در عین حال بسیار گران‌تر است. و حتی اگر ماه ها بگذرد و قیمت ثابت شود، ما معتقدیم که ۱۳ Lite همچنان برای سلیقه ما کمی گران خواهد بود. قیمت راه اندازی بسیار زیاد است.